uçurtmayı vurmasınlarDenemeler

-batsın yere süslü kelimeler- arkadaşım sapık ritüeller bezeli bir video göstermişti. gülüp geçecekken takılı kalmıştık 1.53’de.  gül yüzüyle bir çocuk aralarında etrafına bakınıyordu. onlara bakıp, onlar gibi kafasını sallamaya çalışıyordu. kadraj o kareyi geçti gitti, biz gidemedik… şuh bakışlarıyla daha körpecik bedenini pazarlayan minikler boy gösteriyordu geçenlerde tv’de. vicdanı tertemiz mini mini birler ”tarzımı yansıtacağım” diye seri üretimle piyasaya sürülen ürünlere meylettiriliyordu. küçücük çocukların vicdanına cinselliğin kavurucu ateşini salıyordu reklamlar.. kanallarda reklamlar geçti gitti, biz gidemedik… tüm ankara’nın panolarına bir slogan döşendi yakınlarda: ”hayat bir defile, her an hazır ol.” parlak bedenini tüm aleme teşhir eden bir hanım ablamızdan bir mesaj vardı tüm kadınlara:  ”her an, her yerde, her durumda, haydi durma, sen de göster kendini!”  tüm ergenlerin ağzının suyu akıyordu, evet işte hayatın sırrı buydu. manken ablamız doğru diyordu. ”neyse” deyip, boynumuzu büktük. ilk büktüğümüz yerde gözümüze artık ankara’nın kaldırımlarının vazgeçilmezi kartlar çarptı. sokakta gezse tüm müslümanların taşa tutacağı kadınlar, ergenlerin elini tutmadan vicdanına giriyordu.  tüm cami cemaati o kaldırımlardan geçip gitti de, biz gidemedik… Allah aşkına, neye inanıyorsanız onun aşkına, artık uçurtmaları vurmayın. ömer burak tek