11 EylülDenemeler
Olsun diye ünlüyorum kendi kendime, belki hiçbirini yapamayacağız ama yıllar geçecek ve çocuklarımıza dönüp şöyle diyeceğiz: “Herkes kendini kurtarır, olan yine sana olur guzum.
Capitol AVM’den sağa dönüp Ermeni yetimhanesinin önüne henüz gelmiştik ki bir anda Hakan’a dönüp “Bugün 11 Eylül. Öyle bir hareket başlatalım ki coğrafyamızın kaderi aynı 2001’deki gibi 2018’de de değişsin!” demiştim. Hakan da sağ olsun, beni kırmayıp “Olur kardeşim” demişti.
Coğrafyamız o günden sonra da elbette çokça değişti. Lakin bizim istediğimiz yönde değil. Ben bugün de hâlâ kendime yeminler edip coğrafyamızın kaderinin değişeceği gün için tarihe çentikler atıyorum. Bir gün İngilizce öğrenmeye başlayıp kuracağımız uluslararası ilişki ağının hayalini büyütürken, başka bir gün çığlığımızın sesinin sanatla yükseleceğini düşünüp Photoshop öğreniyorum.
Nedendir bilmiyorum… Bazen içim içime sığmıyor, bazen koca bir karanlık yüreğimin tam üstünü kaplıyor. İşte öyle… Ne zaman bir karanlık yüreğime çöreklense, kendimi daha büyük planın bir parçası olarak kurguluyorum. Örneğin yılbaşında kuracağımız düşünce okulunun atölyelerinin detaylarını zihnimde tartıyorum.
“Olsun” diye ünlüyorum kendi kendime, belki hiçbirini yapamayacağız ama yıllar geçecek ve çocuklarımıza dönüp şöyle diyeceğiz:
“Herkes kendini kurtarır, olan yine sana olur guzum.”
Annecim klavyemi bırakır mısın ne saçma son oldu ya.
7 Aralık 2020
