KelimelerDenemeler
Kelimeler… Her biri bambaşka ihtimallerin lohusası ve her biri bambaşka ihtimallerin katili.
*Tanrı, buyruğunu kelimelerle iletiyor. Kelimeler, en güzel olasılıkları boğazımıza durduruyor veya hayal bile edemeyeceğimiz güzellikleri sere serpe önümüze seriveriyor. Kelimeler belirliyor bir annenin çocuğunun cesedine sıkı sıkı sarılışını ya da İzmir Kordon’da birbirine aşkla bakan bir çiftin geleceğini.
Kelimeler… Her biri bambaşka ihtimallerin lohusası ve her biri bambaşka ihtimallerin katili. Fotoğraf öyle değil. Bir yerde başlayıp bir yerde bitiyor. Kelimeler biz yürürken, içimizde bizimle yürürken; bir fotoğraf karesi donup kalıveriyor oracıkta. Bir fotoğraf karesi sınava tâbi tutmuyor sonra insanı. Oysa kelimeler sarıp sarmalıyor insanın dört bir yanını, yüzlerce anlamını boca ediyor umarsızca her muhataplığımızda.
Kuru bir “teşekkür” örneğin: karşıdakine “Yaptığın iyiliği görüyorum, toplumsal rolüm gereği teşekkürümü de ediyorum, aramızda hesap kitap kalmasın.” anlamını da beraber getiriyor ama kimsenin dili varmıyor bunu ifade etmeye.
O yüzden kelimeler yasaklanmalı. İllâha ifade edecekse kendini insanoğlu, fotoğraf karelerini kullanmalı. Bir ihtimal, belki de heykel.
“Şayet toz ve duman olmasaydı, bin yıl yaşardı Âdemoğlu.” demiş İbn-i Sina. Ona kelimeleri de ben ekledim.
